Gebelikte Psikolojik Sorunlar: Hamilelikte Duygusal Zorluklarla Nasıl Baş Edebilirim?

Question

Ben evlenmeden hamile kaldım ve apar topar evlendim eşimle yalnızca bi kaç aydır tanışıyorduk ve hamile olduğumu öğrendim o zamanlar ne yapacağımı bilemedim aldırsam mı doğursam mı sonra içim el vermedi doğurmak istedim aylar geçtikçe bu kararımdan pişman olmaya başladım bütün hayatım bitti ne eski neşem var ne de eski gücüm. Bazen intihar etmek istiyorum ama oğluma üzülüyorum benle beraber ölmesini istemiyorum annesini hiç tanıyamamış olmasını istemiyorum ama ben hiç iyi değilim eşimi de çok seviyorum ama galiba gösteremiyorum seni seviyorum bile diyemiyorum o da bana belli etmiyor ama ben ve bebek için çalışıp çırpınıyor. Ne kadar durum böyle olsa da aramızda açıklayamadığım bi soğukluk var evde 2 kişiyiz ama sanki "sessizlik" diye bir 3. kişi daha varmış gibi. Vücudum gebelikten dolayı mahvoldu üstelik daha çok gencim. Hani bahtım güzel değil en azından kendim güzelim derdim o da yok artık. Özgüvenim zaten yetişme tarzımdan dolayı sıfırdı şimdi iyice bitti. Ne yapmalıyım nasıl başa çıkmalıyım bilmiyorum. Ben 14 yaşımda bir depresyona girdim hayatım karardı bu durum 4 sene sürdü sonra üniversiteye geçince daha neşeli hissetmeye başladım ama son bir senedir tekrar depresyona girdim. Kimseye de kendimi anlatamıyorum beni anlayabilen biri lütfen içimi rahatlatacak bir şey söyleyebilir mi

Answer 1

Sevgili ilayy,

Sen çok gençmişsin ama ben 38 yaşında, 2. Çocuğuna gebe bir anne olarak sana yazıyorum bu yazıyı. Senin yaşadığın kadar zor şeyler yaşamadım belki son zamanlarda ama emin ol ben de aynı ruhsal sorunları yaşıyorum. Sırf 11 yıldır hayatta olan ve çok sevdiğim, onun için her şeyi feda edebileceğim bir evladım olduğu için in.tihar gibi şey aklıma getirmiyorum. Ben bu durumun hormonlardan kaynaklandığını, koşullarımıza olduğundan daha karamsar baktığımızı düşünüyorum. Sen bebeğini dünyaya getirdiğinde artık yepyeni bir rolün olacak hayatta. Yavaş yavaş sana sıkıntı veren bu olumsuz düşüncelerden kurtulacaksın. Fiziksel görüntün bozuldu belki, belki çatlakların oldu, belki kilo aldın… Ama inan vücudun kendini yavaş yavaş toparlayacak. Sen de ona yardım edeceksin. Madem çok gençsin, önünde hala özgüvenini toplamak, kendine ve oğluna güzel bir hayat inşa etmek için çok vaktin var. Bir söz vardır, hayat sana limon veriyorsa limonata yap. Ama her şey adım adım olacak. Bir zaman sonra işin içinden hala çıkamadığını düşünürsen lütfen yardım almaktan çekinme. Seni mutlu edecek kitaplar oku, müzikler dinle, filmler izle… Açık havada yürü.. Gelecekte çocuğunla birlikte başarabileceklerini düşün. Eminim bunlar iyi gelecektir.

Comments

Ne kadar kafamı dağıtacak aktivite yaparsam yapayım yalnız kaldığımda ağlama krizleri geliyor ama doğacak bebeğimi düşününce biraz olsun rahatlıyorum minicik kıyafetlerine bakıyorum boş beşiğe bakıp içinde uyuduğunu hayal ediyorum onun bana muhtaç olduğunu aklıma getiriyorum bu beni rahatlatıyor tavsiyeniz için teşekkür ederim iyi ki varsınız

Answer 2

Sağlıklı hayat merkezleri var bende ordan psikolog desteği alıyorum ve iyi geliyo bence sende al hormonlar zaten herşeyi alt üst ediyo

Comments

Teşekkür ederim ben de araştırıp destek alacağım

Answer 3

Otur yerden göğe kadar Allah'a şükret Allah'a hamdolsun eşin seni reddedip ben o çocuğu istemiyorum seni istemiyorum deyip evlenmeyebilirdi ve Allah sana erkek evladı nasip etmiş Rabbim kucağına almayı onunla bir ömür boyu yaşamayı nasip etsin evdeki soğukluk bebek geldikten sonra tam tersi oluyor bambaşka olacak hayatlarınız çok mutlu ve mükemmel olacak gebelik olmanı zaten psikolojiyi alt üst eder o geçici bir süreç ondan korkma eşin çalışıp size bakıyorsa bundan daha güzel bir nimet olamaz sana da sahip çıkmış seninle evlenmiş ben 8 yaşında annem beyin kanaması geçirdi felç oldu 9 yıl yatalak kalır 9 yılın sonunda ben 14 yaşındayken 15 yaşındaydım annem öldü annemin ölümden bir sene sonra nişanlandım evlendim evlendikten sonra gebe kaldığımı öğrendiğim gün babam öldü yetmedi bir kızım olduğu ardından ikinci kızım oldu 2 kızım da Edward sendromuydu beyninde tümör vardı o da 1 yaşına kadar yaşadı ve öldü fakirlik desen acı desen dayak desen dert desen her şeyi gördüm bu dünyada şu an iki kızım var ve hamdolsun Allah'a ayaktayım sen otur ve rabbine şükret Allah sana çok güzel bir hayat nasip etsin inşallah bunlar da hiç sıkıntı etme hiç kafaya takma

Comments

Gerçekten zor bir hayat yaşamışsınız sizin adınıza üzüldüm ve bu dedikleriniz kendime gelmemi sağladı aç değilim açıkta değilim daha kötüsü de olabilirdi dediğiniz gibi halime şükretmem lazım çok teşekkür ederim içime su serptiniz resmen :)

---

Gerçekten senin şu an olduğun hayatı binlerce kadın hayal ediyor binlerce genç kızımız bu şekilde gebe kalıp adamlar onları gebe bıraktığı halde terk ediyorlar çok güzel bir hayatın var o kadar şükretmen lazım ki rabbim sana daha güzel bir hayat nasip etsin içini ferahlatsın inşallah

Answer 4

Hormonsal bu dusunceler ben eşimi çok severek evlendim oda beni çok seviyor kalabalık ailede büyüdüm ben atandığı yerde tek başımızaydik o kadar sessizliğe alışık değildim o kötü düşüncelerden artık mahfolmustu sanki hayatım 3 buçuk yıl önce kızım doğdu onun ailesinin olduğu yere geldik eski hayatıma çok güzel geri döndüm 2. Gebeliğim 37+5 teyim çok şükür eşimle birbirimizi çok seviyoruz tabiki ama demekki hormonlar yaşananlar insanı çok etkiliyor bunlar geçici şeyler bebeğinide kendinide strese koyma . Allah'a şükret Eşin evlenmiş seninle çocuğu kabul etmiş ve seni seviyor.

Comments

Çocuğu istemeseydi zaten aldırırdım ve bir daha onunla görüşmezdim ama olan oldu keşke demek için de çok geç bi hata yaptım ve sonuçlarına da katlanıyorum

Answer 5

Sen artık bir annesin güçlü olmak zorundasın sorumlu olduğun bir çocugun var bu saçma düşünceleri at kafandan belki doğurunca daha kötü olacaksın lohısalıgın verdiği piskolojiyle. O yüzden şimdiden destek almanı öneririm kendin ve çocugun için gerçekten zor bir süreçten geçiyorsun ama hiç bişey sonsuza kadar sürmez elbette geçecek hayatın güzelleşecek sadece sabırlı olup bol bol dua et sakın bi hata yapma sağlığın yerindeyse senin ve çocugunun en büyük nimet bu bence herkesin yaşadıgı birsürü zorluklar var illaki ama herşey insanlar için değil mi zaten Allah yardımcın olsun inşallah biran önce toparlarsın kendini 

Comments

Aslında dışardan baksanız hiç psikolojisi bozuk demezsiniz ara ara ağlama atakları gelip geçiyor ama sıklıkla oluyor kocamın haberi bile yok bu durumdan mesela

---

Bence anlat eşine o seni rahatlatır belki. Bende çogu zaman sıkıntım oldumu anlatmıyorum ne eşime ne de başkasına ama ne zaman anlatsam eşime o zaman rahatlıyorum bu yaşadığın stres bebeğini de etkiliyor canım kendini toparla çık gez dolaş bi şekilde vakit geçir bu süreci sağlikli bir şekilde atlatırsın inşallah

Answer 6

Kuzum Seninle Aynı Durumu Yaşıyorum Bende Evlenmeden Önce Hamile Kaldım Şuanda 18 Haftalık Hamileyim ilk sıralar eşime de ben bu bebeği istemiyorum aldıracaö dedm daha sonra yapamadım kıyamadım bende acele ile evlendim ve bazende bende İntihar etmeye kalkıyorum ama bebeğimin hiç bir suçu yok eşimle kavga ediyorum tartışıyorum ama yinede ne kadar olursa olsun sonradam sakinliyorum sabır diyorum bu bebek bzim ikimiz içinde iyi gelecek diyorum. Çok kötü zmanlardan geçtm  sorunlar yaşadım psikolojik ilaçlar kullandım bekarlığımda bazen kendime kızıyorum ama sabırlı ollütfen bak bu bebek hem sana hem evliliğine iyi gelicek toparlıcaksınbak ben şuan karnımda hareketlerini hissedince iyiki kıymamışım iyiki benimle diyorum

Comments

Umarım bebek doğduktan sonra her şey daha güzel olur aslında 2-3 sene sonra daha iyi olacağını düşünüyorum hem bebek sütten kesilmiş olacak hem eşimle de eskisi gibi daha çok aktivite yapabileceğim önceden çılgınlar gibi motora binerdik alkol içerdik hiç bir sınırımız yoktu şuan göbeğimden dolayı rahat sarılamıyoruz bile üstelik gebelikten dolayı bazı şeylerden iğreniyor ayıp olmasın anlatıyorum ama göğüslerimden şuan akıntı geldiği için oraya ağzını bile değdirmiyor aynı durum vajinam için de geçerli önceden böyle değildik cinsel hayatımız da çok aktifti ve başına buyruk kafasına göre takılan gençler olduğumuz için bir anda anne baba olmak sorumluluk sahibi olmak bize çok ağır geldi belki hala alışamadık bende hiç oturaklı aile kadını olacak bir kişilik de yoktu o yüzden alışmak biraz zaman alıyor