İyi de keyfinden mi birlikte olmuyorsun sanki canım. Bir kadın anne olmaya karar verdiği anda aslında nelerden vazgeçiyor, ne fedakarlıklar yapıyor. Aylarca süren bulantı kusmalar, ruhsal durumlar, çatlaklar, sarkmalar, uykusuz geceler, ayakkabını bile kendi başına giyemeyecek kadar ağırlaşmalar, normal doğum da olsa sezeryan da olsa doğum yapacak kadın bu hiç kolay bir şey değil, doğumdan sonrası var bir de; lohusalık sendromu, gece gündüz uyanık olma durumu, bebeğin bakımı, ömrün boyunca duygusal sorumluluk. Bunlar yazarken okurken kolay belki ama yaşaması hiç kolay şeyler değil. Yani eşin de bir zahmet biraz bekleyiversin, zevkinden de birkaç ay feragat ediversin. Dünyanın sonu değil, ölmez ya... Her türlü ilgilenip, sadece cinsel anlamda orada durmuşsan eşini bu noktada anlayamayacağım valla. Sen adamın bebeğini taşı, gelsin bir de surat yapsın sana. Bebeğinden ve eşinden de önemli değil bu zıkkım ya...
