Arkadaşlar dün saat 11 civarı sancılarım oldu haftam küçük 36+1 muaniye için hastaneye gittim yatış verdiler doğum için düne kadar bebeğim için çok hevesliydim kıyafetlerini koklayıp sürekli hayal ediyordum dün her şey alt üst oldu sancılarım çıkınca doğum haneye alındım eşimi son kez sarıldım öptüm o da çok korkmuş kayınvalidemle sabaha kadar dışarıda beni beklemişler bi odaya alındım odadan herkesin doğum yapma sesleri geliyordu sezeryana giden hastaları görüyordum gece biraz daha şiddetli sancılar hissetmeye başladım nst en az 50 çıkıyordu sancılar 100 bulmaya başladı ama o alttan muaniye yapan hemşire benim resmen hayatımı kaydırdı parmaklarını soktu abla nolur biraz yavaş korkuyorum çok acıyor dedim tabi acıyacak ayaklarını kendine çeksene diye azarladı 4 defa da alttan muaniye edildim o kadar korktum ki yemek su verilmedi yasakmış 3 dk olsun eşimi kayınvalidemi görsem rahatlayacaktım sordum hemşireye gene azarladı gece ağlayan kadınlar doğum günü yaptılar gidip bakmadılar bile arada çay içiyorlardı son ana kadar bekleyin evinzde arkadaşlar ben düştüm bu hataya siz düşmeyin bi anda sancılarım kaçtı nst de sancı çıkmasın diye korkudan nstyi karnıma tam koymadım sonra üst kata aldılar imza verdim ama hiç ilgilenmediler çok aç kalınca serum taktılar doğum yapmak istemiyorum üst kata alınana kadar her şeyi yaptım üstte de gene nst bağlandı aynı şekil sancılarım çıkmasın diye her şeyi yaptım daha sonra 5 saat durduk yere beklettiler en son ben gitcem dedim abim gilin zoruyla eve zor geldim imza verdim çıktım evdeyim sancılarım oluyor ara sıra ama şükür hastaneden daha mutluyum duşa falan girdim keşke evde doğum yapabilsem çok korkuyorum bana yardım edin
