Ay bide ben yazayim. Butun gun evde yalniz oluyorum sabahtan aksama 2 cocukla koşuşturuyorum. Hic ziyaretime gelen akrabam komşum felanda yok. Canim sıkılıyor adeta her gun. Gunleri iple cekiyorum.acaba bu gun ne yapa bilirim diye duşunuyorum. Yapa bilecegim pek bi şey yok. Anca ev işleri,yemek,bulaşik felan. Cocuklardan ve işlerden pek vakit bulup kendime zaman ayiramiyorum o yuzden saldim kendimi. Vakit bulsam bile dişari cikmadiktan, gezmedikten sonra evin icinde iki cocukla suslenip puslenmenin de pek bi anlami yok:)
Adeta sinirli bir halde oluyorum,yorgun,bitkin.. eşim calişiyor v ben bazen cocuklarla baş edemiyorum cok sinirlerim bozuluyor oturup agliyorum hormonlar yuzunden olsa gerek. Ama olsun:) bu gunume de şukur. Cocuklarim hasta olmasin, sevdiklerim sag salim olsun da. Elbet gecek bunlar da.
