Bende 33 haftalık hamileyim üçüncü çocuğum aslında bir sene öncesine kadar durumumuz iyiydi en azından takı eşim işini kaybedene kadar başımıza gelmeyen kalmadı ben 10 yıl kayinvalidimle oturdum çok şükür manevî sıkıntım bitti şimdi kocamla çocuklarımla kimseyi düşünmeden mutlu olma zamanım dedim yediğim yemeğin bile tadını almaya başladım bir tane daha çocuğum olsun dedim rabbim nasip etti hamileyken eşim işini kaybetti herşey üst üste geldi bütün sosyal yardımlara başvurdum onlar red etti ben başvurdum şuan. Çocuğuma bir çorap bile alacak imkanım yok saolsun bı bayan hastane çıkışı hediye etti iki tane daha çocuğum var onları da düşünmek zorundayim Bu zor günler bitecek elbette Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin persmbe günü randevum vardı yol pwrasi bulup ona bile gidemedim o derece ne kocama nede çocuklarıma bişey belli etmek istemiyorum kendi kendime düşünmekten kafayı yiycem uykularım haram oldu hamileliğim tadını bile çıkaramadim
Kendi görümcem ya düşünün eşimin ablası ondan yardım istedim hani sen bari bebek için biseyler yap abla diye çünkü istese yapar o bile beni insanların içinde tersledi en cokda o zoruma gitti ;(