Benimkinin hastalığı belli olunca doktorlar perinatologlar gebeliğin sonlandırılması gerekli dediler.. Yaşama şansı olmayan bir bebek dediler karnında kalbi duracak ya da yüzde 5 ihtimal doğuma kadar gider ama doğup ölür dediler.. En fazla 6 ay yaşar.. Yani yaşamayacak bir bebek için vücudunu bozma belki sezeryan olacaksın boşuna kesi atılacak sana dediler.. Ama ben izin vermedim yapamadım inan.. Allaha ne hesap veririm diye düşündüm ben senden evlat istedim sen bana hasta evlat verdin ben bunun canını alacağım sen sonra bana tekrar evlat ver der gibi hissettim.. Onun verdiği canı o alsın istedim ben.. Rabbim ne kadar ömür biçtiyse o kadar atsın kalbi dedim Allah alsın canını dedim.. İnan bana ama o kadar zor ki karnımda bebeğimi hissettim hep ama asla onunla ilgili hayaller kuramadım her gece ağladım Allaha dua ettim ondan bir mucize bekledim.. 18 haftalıkken birden suyum geldi ve onu kaybettim işte.. Rabbim acıdı bana daha fazla üzülmemi istemedi demek ki 18 haftaya kadar yaşattı oğlumu. Her gece ağlayarak ondan istediğim mucizeyi bana verdi ama şükürler olsun.. Oğlumu kaybettim benim canım yanarken meğer Rabbim bana bir tane evlat vermiş bile.. Haberim yoktu şok olduk 3 ay önce oğlumu aldı benden şuan karnımda 3 aylık bir oğlum var.. Doktor nasıl olur zaten 3 ay oldu sen bebeğini kaybedeli hangi ara oldu bu bebek dedi.. Ama ben biliyorum o bana sabrımın Rabbime inanacımın bir mükafatı.. Onu bana Allah hediye etti.. Tek dileğim onu sağlıkla kucağıma almak inan.. Allah sana bu acıları yaşatmasın inşallah.. Kimseye yaşatmasın çok çok zor..
