Hikayemi yazayım şuraya o zaman :)
Ben bir zamanlar lise arkadaşim olan kisiyle evlendim. 3 sene sevgili bir senede nisanli kaldik. Düğünümüze bir ay kala falan ben rahatsizlandim bir anda hastanelik oldum. İnanilmaz kanamam olmaya başlamıştı hemde durup dururken cok korkunçtu yani uzerimdeki hersey ellerim nisanlimin üzeri zannedersiniz ki vurulmuş birini taşıyor adam oyle bir kanama. Gittigimde acil olarak alindim meğer kistim varmis patlamış rahmim sıvı dolmus. Bu olaylar beraber tek yumurtaligim oldugunu öğrendik. Üstelik zarar görmüştü. Doktor %50 kadar şansım kaldığını söyledi bebek için. 26 yaşındaydım o zaman 30 yaşından sonra bu %50 sansimin daha da azalacağını belki de sivi daha sonra boşaltılmak zorunda kalirsa daha da azalacağını soyle diye. Tabi ben hayretler içerisindeyim hastaneden ciktim ama olayin şokunu atamiyorum hastane bahçesinde oturup o kadar ağladım ki anlatamam. Nişanlim bunun evlenmemize engel olmayacağını söyledi dogurmakla olmaz sadece analık gerekirse evlat ediniriz biz ona aile oluruz o da bizim derdimize derman olur dedi. Evlendik ve ilk gece hamile kaldim suan hayalimizi buyutuyoruz