Sevgili anneler bu ikinci gebeligim ilki sezeryan dogumdu. Mecburen bu da sezeryan olcak. Ancak endişe etmkten kendimi alamiyorum. Panik atak gibi surekli ameliyat komplikasyonlarını dusunup düşünüp kendimi ve bebegimi belki de esimi yoruyorum. Aslinda korkum acisi susu busu degil her ameliyatta olabilcek kotu senaryolar. Ne bilim ya cikamazsam ya bebegimi hic goremezsem ya da daha sonra bisey olursa vs vs. Sezeryana girecek olanlar sizler kendinizi nasil motive ediyorsunuz biliyorum rabbime daynmak ve birakmak en guzeli ancak cok zorlanıyorum