Hikayemi buraya da yazmak istedim . 40+4 haftalıkken 4 ocak cumartesi günü sabah saat 9 gibi işaretim geldi. Aynı günde muayene günümdü zaten gidecektim hastaneye. Birşeyler yedim ama tabi kustum yediklerimi de saat 11 buçuk gibi hastaneye geldik. Doktor açılmama baktı 1 cm var dedi. Sonra suyuna baktı bebeğimin azalmış yatış yapalım dedi. Yaptı yatışımı nst de sancılarım çıkıyordu ama 10 dk 15 dk da bir falandı. Suni sancıyla destekleyelim dedi. Saat 12 de sancı takıldı kanamam da geldi. 1 saat içinde kıvranmaya başladım bebeğim kendini çok ittiriyordu sürekli ıkınma isteği oluyordu. Ebe ıkınman için erken diyordu ama elimde değildş suni sancı çok fazla olunca bebek kendini ittiriyordu 8 saat o şekilde sancı çektim. Aslında işkence çektim 3 cm açılmam oldu. Nst ye bağlanıyordum sürekli bebeğimin kalp atışları 90 69 29 böyle düşmeye başladı. Ebe panikledi doktoruma attı nst yi acil sezeryan dedi. Annem de yanımdaydı o da perişan oldu benim halime. Sonra ameliyathaneye götürdüler yarım saat boyunca doktoru bekledik ve ben doğum sancısı çekiyordum o anda. Daha sonra gelmiş doktorum genel anesteziyle doğumum gerçekleşti 8.30 da bebeğim doğdu. Odama çıktığımda gördüm yavrumu. Onu görünce herşeyi unuttum ama psikolojik olarak etkilendim. Çok şükür şimdi iyiyiz ikimizde rabbim isteyen herkese nasip etsin anneliği. Benim tavsiyem işaretiniz gelmişse hastaneye hemen gitmeyin sancılarınızın sıklaşmasını bekleyin. Çünkü bana takılan sancı çok hızlı yükseldi ve çocuğumun kafası kanalda sıkıştı açılma olmadan kendini ittirdi. Bu herkeste böyle olacak değil ama tedbir başınıza ne geleceğini bilemiyorsunuz. Ve işte bu da minik ebrarım
1,456,041 soru
23,892,017 cevap
321,855 kullanıcı